寓言九首 其三

寓言九首 其三原文：

“远望可以当归”,原来是一位游子,他远离故乡,无法还乡,只好以(...)
清明节，三月初。彩绳高挂垂杨树，罗裙低拂柳梢露，引王孙走马章台路(...)
诗中“东”、“西”、“南”、“北”并列，极易流于呆板，但此歌如此铺排，却显得文情恣肆，极为生动，从而充分体现了歌曲反复咏唱，余味无穷之妙。
上片，先为“梅花”之出场刻画了一个特定的典型环境。在冬末春初的一个夜晚，词人情思悠悠地漫步郊野，抬头高瞻，只见几朵带雨的乌云一时凝聚在天空；低首近观，小桥下溪水潺湲，又给人增添了阴冷的感觉。就在这时一阵轻寒恍如幽影冲破了东风乍暖的气氛，使人更感到寒意森森。“蛾寒”之“蛾”在此通“俄”，为俄顷、不久之意，如《汉书。外戚传下》：“（孝成班倢伃）始为少使，蛾而大幸为倢伃”。因之，“蛾寒”犹轻寒、嫩寒之意，别本于此即作“嫩寒”。另有学者认为“蛾”可指蛾眉，用以比喻弯月；此言一弯新月刚刚破云而出，那被东风吹拂的梅树摇曳着多姿的身影（韩秋白）。可备一说。桥下绵延不断的哗哗溪流之声送来一片幽香，这幽香弥漫在朦胧的月光之中，沁人心脾，涤人魂魄，令人流连，催人升华，使人意绪翩翩，不能自己……。此词本为咏梅而作，但却正如人们所赞赏的──它竟全篇不直言“梅”字，而着意挑出幽柔之“香”以涵概梅花的独特气韵，诚如宋人沈义父《乐府指迷》所言“咏物词最忌说出题字”，此篇正得其妙（印有志）。妙就妙在着一“香”字既突现了梅花芳馨幽艳的卓异风标，连同“和月”一起且又给人以嗅觉、视觉、味觉、触觉并生的通感联想。强调梅的“一枝”独秀，不仅有如林和靖赞梅名句“众芳摇落独暄妍”的高妙，展现了梅树凌寒傲骨的幽姿逸韵，而且跟词作的抒情主人于下片“独自倚栏杆”也暗相扣合而发人深思。
搅动兰膏四座香，
前两句叙事：“李白乘舟将欲行，忽闻岸上踏歌声。”李白将要乘舟离去，汪伦带着一群村民前来送行，他们手挽着手，一边走，一边唱。“将欲”与“忽闻”相照应，写出了诗人惊喜的情态。“将欲”，正是小舟待发之时；“忽闻”，说明出于意料之外。也许汪伦昨晚已设家宴饯别，说明第二天有事不能再送了。但现在他不(...)
第三句“寂寞空庭春欲晚”，是为无人的“金屋”增添孤寂的感觉。屋内无人，固然使人感到孤寂，假如屋外人声喧闹，春色浓艳，呈现一片生机盎然的景象，或者也可以减少几分孤寂。现在，院中竟也寂无一人，而又是花事已了的晚春时节，正如欧阳修《蝶恋花》词所说的“门掩黄昏，无计留春住”，也如李雯《虞美人》词所说的“生怕落花时候近黄昏”，这就使“金屋”中人更感到孤寂难堪了。
一、二句式相同，都以“劝君”开始，“惜”字也两次出现，这是二句重复的因素。但第一句说的是“劝君莫惜”，二句说的是“劝君须惜”，“莫”与“须”意正相反，又形成重复中的变化。这两句诗意又是贯通的。“金缕衣”是华丽贵重之物，却“劝君莫惜”，可见还有远比它更为珍贵的东西，这就是“劝君须惜”的“少年时”了。至于其原因，诗句未直说，那本是不言而喻的：“一寸光阴一寸金，寸金难买寸光阴”，贵如黄金也有再得的时候，“千金散尽还复来”；然而青春对任何人也只有一次，它一旦逝去是永不复返的。可是，世人多惑于此，爱金如命、虚掷光阴的真不少呢。一再“劝君(...)
叠盖层层彻碧霞，织席编履作生涯。有人来问宗和祖，四百年前将相家。某姓刘名备，字玄德，乃大树娄桑人也。某在桃园结义了两个兄弟，二兄弟蒲州解良人也，姓关名羽，字云长；三兄弟涿州范阳人也，姓张名飞，字翼德。俺弟兄三人在徐州失散，三载有余，不想今日在这古城聚会。某今要与曹操仇杀，无有城池，俺在这古城住月余也。今日与两个兄弟众将商议，与我唤将云长、张飞来者。帅鼓铜锣一两声，辕门里外列英雄。一寸笔尖三尺铁，同扶社稷保乾坤。某姓关名羽，字云长，蒲州解良人也。三兄弟乃涿州范阳人也，姓张名飞，字翼德。有俺哥哥大树娄桑人也，姓刘名备，字玄德。自徐州失散，在于古城聚会。今日哥哥呼唤，不知有甚事，须索走一遭去。可早来到也。小校报复去，有关羽、张飞来了也。理会的。喏，报的元帅得知，有关羽、张飞来了也。着他过来。着过去。哥哥呼唤俺二人，有何商议的事？二位兄弟，唤您来别无甚事，只因曹操在徐州与俺交锋，俺兄弟每失散，今在古城，不为长计。倘曹操又领将兵来征伐俺，争奈此城地方窄狭，亦无粮草，怎生与他拒敌？哥哥，依着您兄弟，则在古城积草屯粮，招军买马。哥哥意下若何？兄弟，不中。想着曹操手下，雄兵百万，战将千员，(...)
晋献公宠爱骊姬，骊姬为使自己亲生儿子奚齐能继承君位就诬陷太子，说太子要谋杀其父献公，献公轻信骊姬，逼迫太子申生自尽。申生在被谗蒙冤的情况下，既不申辩以伤君父之心，也不出逃以扬君父之过，终于含冤自杀。文章头一句“晋献公将杀其世子申生”，开始就造成一种恐怖、紧张而充满悬念的气氛。骊姬因阴谋得逞而偷着乐的得意神情，老而昏聩的献公要杀亲子的愤怒与沉痛，尽在不言中。而申生众多的兄弟们，满朝的文武大臣们，亲者，仇者又会有什么反应?申生自己有什么反应?都令读者产生悬念。然而被杀者申生却坦然自若，从容面对死亡。作者把残酷的环境与申生坦然的心境加以强烈地对比，并在对比的反差中，揭示人物的忠孝之心，塑造人物的形象。先是重耳与申生的对话。申生对重耳的“盍言”、“盍行”的回答，一不辩白，是怕伤老父的心；二不出走，是怕扬父之过。一般情况下的忠孝，不会引人注目；儿子蒙受亲生父亲的冤屈，能无怨无恨，从容就死，就不能不给人留下深刻印象。如果说申生与重耳的对话，表现了申生尽忠尽孝于生前；那么，申生派人代表他与(...)
我这里孜孜的觑个真，悠悠的唬了魂。母亲，你怕怎么？儿呵，怎不教你娘心困。怎生来你这送女(...)

寓言九首 其三拼音解读：

“yuǎn wàng kě yǐ dāng guī ”,yuán lái shì yī wèi yóu zǐ ,tā yuǎn lí gù xiāng ,wú fǎ hái xiāng ,zhī hǎo yǐ (...)
qīng míng jiē ，sān yuè chū 。cǎi shéng gāo guà chuí yáng shù ，luó qún dī fú liǔ shāo lù ，yǐn wáng sūn zǒu mǎ zhāng tái lù (...)
shī zhōng “dōng ”、“xī ”、“nán ”、“běi ”bìng liè ，jí yì liú yú dāi bǎn ，dàn cǐ gē rú cǐ pù pái ，què xiǎn dé wén qíng zì sì ，jí wéi shēng dòng ，cóng ér chōng fèn tǐ xiàn le gē qǔ fǎn fù yǒng chàng ，yú wèi wú qióng zhī miào 。
shàng piàn ，xiān wéi “méi huā ”zhī chū chǎng kè huà le yī gè tè dìng de diǎn xíng huán jìng 。zài dōng mò chūn chū de yī gè yè wǎn ，cí rén qíng sī yōu yōu dì màn bù jiāo yě ，tái tóu gāo zhān ，zhī jiàn jǐ duǒ dài yǔ de wū yún yī shí níng jù zài tiān kōng ；dī shǒu jìn guān ，xiǎo qiáo xià xī shuǐ chán yuán ，yòu gěi rén zēng tiān le yīn lěng de gǎn jiào 。jiù zài zhè shí yī zhèn qīng hán huǎng rú yōu yǐng chōng pò le dōng fēng zhà nuǎn de qì fēn ，shǐ rén gèng gǎn dào hán yì sēn sēn 。“é hán ”zhī “é ”zài cǐ tōng “é ”，wéi é qǐng 、bú jiǔ zhī yì ，rú 《hàn shū 。wài qī chuán xià 》：“（xiào chéng bān jié yú ）shǐ wéi shǎo shǐ ，é ér dà xìng wéi jié yú ”。yīn zhī ，“é hán ”yóu qīng hán 、nèn hán zhī yì ，bié běn yú cǐ jí zuò “nèn hán ”。lìng yǒu xué zhě rèn wéi “é ”kě zhǐ é méi ，yòng yǐ bǐ yù wān yuè ；cǐ yán yī wān xīn yuè gāng gāng pò yún ér chū ，nà bèi dōng fēng chuī fú de méi shù yáo yè zhe duō zī de shēn yǐng （hán qiū bái ）。kě bèi yī shuō 。qiáo xià mián yán bú duàn de huá huá xī liú zhī shēng sòng lái yī piàn yōu xiāng ，zhè yōu xiāng mí màn zài méng lóng de yuè guāng zhī zhōng ，qìn rén xīn pí ，dí rén hún pò ，lìng rén liú lián ，cuī rén shēng huá ，shǐ rén yì xù piān piān ，bú néng zì jǐ ……。cǐ cí běn wéi yǒng méi ér zuò ，dàn què zhèng rú rén men suǒ zàn shǎng de ──tā jìng quán piān bú zhí yán “méi ”zì ，ér zhe yì tiāo chū yōu róu zhī “xiāng ”yǐ hán gài méi huā de dú tè qì yùn ，chéng rú sòng rén shěn yì fù 《lè fǔ zhǐ mí 》suǒ yán “yǒng wù cí zuì jì shuō chū tí zì ”，cǐ piān zhèng dé qí miào （yìn yǒu zhì ）。miào jiù miào zài zhe yī “xiāng ”zì jì tū xiàn le méi huā fāng xīn yōu yàn de zhuó yì fēng biāo ，lián tóng “hé yuè ”yī qǐ qiě yòu gěi rén yǐ xiù jiào 、shì jiào 、wèi jiào 、chù jiào bìng shēng de tōng gǎn lián xiǎng 。qiáng diào méi de “yī zhī ”dú xiù ，bú jǐn yǒu rú lín hé jìng zàn méi míng jù “zhòng fāng yáo luò dú xuān yán ”de gāo miào ，zhǎn xiàn le méi shù líng hán ào gǔ de yōu zī yì yùn ，ér qiě gēn cí zuò de shū qíng zhǔ rén yú xià piàn “dú zì yǐ lán gǎn ”yě àn xiàng kòu hé ér fā rén shēn sī 。
jiǎo dòng lán gāo sì zuò xiāng ，
qián liǎng jù xù shì ：“lǐ bái chéng zhōu jiāng yù háng ，hū wén àn shàng tà gē shēng 。”lǐ bái jiāng yào chéng zhōu lí qù ，wāng lún dài zhe yī qún cūn mín qián lái sòng háng ，tā men shǒu wǎn zhe shǒu ，yī biān zǒu ，yī biān chàng 。“jiāng yù ”yǔ “hū wén ”xiàng zhào yīng ，xiě chū le shī rén jīng xǐ de qíng tài 。“jiāng yù ”，zhèng shì xiǎo zhōu dài fā zhī shí ；“hū wén ”，shuō míng chū yú yì liào zhī wài 。yě xǔ wāng lún zuó wǎn yǐ shè jiā yàn jiàn bié ，shuō míng dì èr tiān yǒu shì bú néng zài sòng le 。dàn xiàn zài tā bú (...)
dì sān jù “jì mò kōng tíng chūn yù wǎn ”，shì wéi wú rén de “jīn wū ”zēng tiān gū jì de gǎn jiào 。wū nèi wú rén ，gù rán shǐ rén gǎn dào gū jì ，jiǎ rú wū wài rén shēng xuān nào ，chūn sè nóng yàn ，chéng xiàn yī piàn shēng jī àng rán de jǐng xiàng ，huò zhě yě kě yǐ jiǎn shǎo jǐ fèn gū jì 。xiàn zài ，yuàn zhōng jìng yě jì wú yī rén ，ér yòu shì huā shì yǐ le de wǎn chūn shí jiē ，zhèng rú ōu yáng xiū 《dié liàn huā 》cí suǒ shuō de “mén yǎn huáng hūn ，wú jì liú chūn zhù ”，yě rú lǐ wén 《yú měi rén 》cí suǒ shuō de “shēng pà luò huā shí hòu jìn huáng hūn ”，zhè jiù shǐ “jīn wū ”zhōng rén gèng gǎn dào gū jì nán kān le 。
yī 、èr jù shì xiàng tóng ，dōu yǐ “quàn jun1 ”kāi shǐ ，“xī ”zì yě liǎng cì chū xiàn ，zhè shì èr jù zhòng fù de yīn sù 。dàn dì yī jù shuō de shì “quàn jun1 mò xī ”，èr jù shuō de shì “quàn jun1 xū xī ”，“mò ”yǔ “xū ”yì zhèng xiàng fǎn ，yòu xíng chéng zhòng fù zhōng de biàn huà 。zhè liǎng jù shī yì yòu shì guàn tōng de 。“jīn lǚ yī ”shì huá lì guì zhòng zhī wù ，què “quàn jun1 mò xī ”，kě jiàn hái yǒu yuǎn bǐ tā gèng wéi zhēn guì de dōng xī ，zhè jiù shì “quàn jun1 xū xī ”de “shǎo nián shí ”le 。zhì yú qí yuán yīn ，shī jù wèi zhí shuō ，nà běn shì bú yán ér yù de ：“yī cùn guāng yīn yī cùn jīn ，cùn jīn nán mǎi cùn guāng yīn ”，guì rú huáng jīn yě yǒu zài dé de shí hòu ，“qiān jīn sàn jìn hái fù lái ”；rán ér qīng chūn duì rèn hé rén yě zhī yǒu yī cì ，tā yī dàn shì qù shì yǒng bú fù fǎn de 。kě shì ，shì rén duō huò yú cǐ ，ài jīn rú mìng 、xū zhì guāng yīn de zhēn bú shǎo ne 。yī zài “quàn jun1 (...)
dié gài céng céng chè bì xiá ，zhī xí biān lǚ zuò shēng yá 。yǒu rén lái wèn zōng hé zǔ ，sì bǎi nián qián jiāng xiàng jiā 。mǒu xìng liú míng bèi ，zì xuán dé ，nǎi dà shù lóu sāng rén yě 。mǒu zài táo yuán jié yì le liǎng gè xiōng dì ，èr xiōng dì pú zhōu jiě liáng rén yě ，xìng guān míng yǔ ，zì yún zhǎng ；sān xiōng dì zhuō zhōu fàn yáng rén yě ，xìng zhāng míng fēi ，zì yì dé 。ǎn dì xiōng sān rén zài xú zhōu shī sàn ，sān zǎi yǒu yú ，bú xiǎng jīn rì zài zhè gǔ chéng jù huì 。mǒu jīn yào yǔ cáo cāo chóu shā ，wú yǒu chéng chí ，ǎn zài zhè gǔ chéng zhù yuè yú yě 。jīn rì yǔ liǎng gè xiōng dì zhòng jiāng shāng yì ，yǔ wǒ huàn jiāng yún zhǎng 、zhāng fēi lái zhě 。shuài gǔ tóng luó yī liǎng shēng ，yuán mén lǐ wài liè yīng xióng 。yī cùn bǐ jiān sān chǐ tiě ，tóng fú shè jì bǎo qián kūn 。mǒu xìng guān míng yǔ ，zì yún zhǎng ，pú zhōu jiě liáng rén yě 。sān xiōng dì nǎi zhuō zhōu fàn yáng rén yě ，xìng zhāng míng fēi ，zì yì dé 。yǒu ǎn gē gē dà shù lóu sāng rén yě ，xìng liú míng bèi ，zì xuán dé 。zì xú zhōu shī sàn ，zài yú gǔ chéng jù huì 。jīn rì gē gē hū huàn ，bú zhī yǒu shèn shì ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě 。xiǎo xiào bào fù qù ，yǒu guān yǔ 、zhāng fēi lái le yě 。lǐ huì de 。nuò ，bào de yuán shuài dé zhī ，yǒu guān yǔ 、zhāng fēi lái le yě 。zhe tā guò lái 。zhe guò qù 。gē gē hū huàn ǎn èr rén ，yǒu hé shāng yì de shì ？èr wèi xiōng dì ，huàn nín lái bié wú shèn shì ，zhī yīn cáo cāo zài xú zhōu yǔ ǎn jiāo fēng ，ǎn xiōng dì měi shī sàn ，jīn zài gǔ chéng ，bú wéi zhǎng jì 。tǎng cáo cāo yòu lǐng jiāng bīng lái zhēng fá ǎn ，zhēng nài cǐ chéng dì fāng zhǎi xiá ，yì wú liáng cǎo ，zěn shēng yǔ tā jù dí ？gē gē ，yī zhe nín xiōng dì ，zé zài gǔ chéng jī cǎo tún liáng ，zhāo jun1 mǎi mǎ 。gē gē yì xià ruò hé ？xiōng dì ，bú zhōng 。xiǎng zhe cáo cāo shǒu xià ，xióng bīng bǎi wàn ，zhàn jiāng qiān yuán ，(...)
jìn xiàn gōng chǒng ài lí jī ，lí jī wéi shǐ zì jǐ qīn shēng ér zǐ xī qí néng jì chéng jun1 wèi jiù wū xiàn tài zǐ ，shuō tài zǐ yào móu shā qí fù xiàn gōng ，xiàn gōng qīng xìn lí jī ，bī pò tài zǐ shēn shēng zì jìn 。shēn shēng zài bèi chán méng yuān de qíng kuàng xià ，jì bú shēn biàn yǐ shāng jun1 fù zhī xīn ，yě bú chū táo yǐ yáng jun1 fù zhī guò ，zhōng yú hán yuān zì shā 。wén zhāng tóu yī jù “jìn xiàn gōng jiāng shā qí shì zǐ shēn shēng ”，kāi shǐ jiù zào chéng yī zhǒng kǒng bù 、jǐn zhāng ér chōng mǎn xuán niàn de qì fēn 。lí jī yīn yīn móu dé chěng ér tōu zhe lè de dé yì shén qíng ，lǎo ér hūn kuì de xiàn gōng yào shā qīn zǐ de fèn nù yǔ chén tòng ，jìn zài bú yán zhōng 。ér shēn shēng zhòng duō de xiōng dì men ，mǎn cháo de wén wǔ dà chén men ，qīn zhě ，chóu zhě yòu huì yǒu shí me fǎn yīng ?shēn shēng zì jǐ yǒu shí me fǎn yīng ?dōu lìng dú zhě chǎn shēng xuán niàn 。rán ér bèi shā zhě shēn shēng què tǎn rán zì ruò ，cóng róng miàn duì sǐ wáng 。zuò zhě bǎ cán kù de huán jìng yǔ shēn shēng tǎn rán de xīn jìng jiā yǐ qiáng liè dì duì bǐ ，bìng zài duì bǐ de fǎn chà zhōng ，jiē shì rén wù de zhōng xiào zhī xīn ，sù zào rén wù de xíng xiàng 。xiān shì zhòng ěr yǔ shēn shēng de duì huà 。shēn shēng duì zhòng ěr de “hé yán ”、“hé háng ”de huí dá ，yī bú biàn bái ，shì pà shāng lǎo fù de xīn ；èr bú chū zǒu ，shì pà yáng fù zhī guò 。yī bān qíng kuàng xià de zhōng xiào ，bú huì yǐn rén zhù mù ；ér zǐ méng shòu qīn shēng fù qīn de yuān qū ，néng wú yuàn wú hèn ，cóng róng jiù sǐ ，jiù bú néng bú gěi rén liú xià shēn kè yìn xiàng 。rú guǒ shuō shēn shēng yǔ zhòng ěr de duì huà ，biǎo xiàn le shēn shēng jìn zhōng jìn xiào yú shēng qián ；nà me ，shēn shēng pài rén dài biǎo tā yǔ (...)
wǒ zhè lǐ zī zī de qù gè zhēn ，yōu yōu de hǔ le hún 。mǔ qīn ，nǐ pà zěn me ？ér hē ，zěn bú jiāo nǐ niáng xīn kùn 。zěn shēng lái nǐ zhè sòng nǚ (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

我这里孜孜的觑个真，悠悠的唬了魂。母亲，你怕怎么？儿呵，怎不教你娘心困。怎生来你这送女(...)
结尾两句，紧承“悠然”二字宕开一笔，着力描写来到湖中寒光亭时所见的自然美景。词人撇开“世路”，来到寒光亭上，只见寒光亭下的湖水一碧万顷，犹如辽阔无际的蓝天；在这明丽如画的水天之间，一群沙鸥展翅飞起，自由翱翔。这一静一动、点面交映的画面，充满了蓬勃的生气，陶醉着词人的心胸。特别是沙鸥飞起的镜头，不仅使整个画面灵动起来，更寄寓着“鸥鸟忘机”（典出《列子·黄帝》）与鸥同盟的深意。如果说上片以问讯春色和风物含情写出了物我一体的美妙境界，那么，下片就以唾弃世路和同盟鸥鸟表露出投身自然的悠然心境。而这末尾两句，纯粹写景，以景结情，语淡意远，余味不尽，词人对于世路尘俗的鄙弃憎恶，对于返归自然的恬适愉快，尽在言外，从而成为全词意境旷远、余音绕粱的结笔。
决然舍去：毅然离开。

相关赏析

最后“萧萧散发到天明”一句，写散要独坐，沉吟至天明的情景。“萧萧”为头发稀疏，如陆游《杂赋》：“觉来忽见天窗日，短发萧萧起自梳。”这首词既写了湖光山色之美，又表达了作者沉浸在自然风光中的忘返流连的感情，流露出一种闲适、潇洒的超脱情怀。全词情景相生，密切相(...)
数点寒英，为谁零落，楚魄难招，暮寒堪揽。步屟荒篱，谁念幽芳远。一室秋灯，一庭秋雨，更一声秋雁。试引芳樽，不知消得，和多依黯。
此词上片望月，既怀逸兴壮思，高接混茫，而又脚踏实地，自具雅量高致。一开始就提出一个问题：明月是从什么时候开始有的——“明月几时有？把酒问青天。”把酒问天这一细节与屈原的《天问》和李白的《把酒问月》有相似之处。其问之痴迷、想之逸尘，确实是有一种类似的精、气、神贯注在里面。从创作动因上来说，屈原《天问》洋洋170余问的磅礴诗情，是在他被放逐后彷徨山泽、经历陵陆，在楚先王庙及公卿祠堂仰见“图画天地山川神灵”及“古贤圣怪物行事”后“呵而问之”的（王逸《楚辞章句·天问序》）。是情景触碰激荡的产物。李白的《把酒问月》诗自注是：“故人贾淳令予问之。”当也是即兴遣怀之作。苏轼此词正如小序中所言是中秋望月，欢饮达旦后的狂想之曲，亦属“伫兴之作”（王国维《人间词话》）。它们都有起得突兀、问得离奇的特点。从创作心理上来说，屈原在步入先王庙堂之前就已经是“嗟号昊旻，仰天叹息”（王逸《楚辞章句·天问序》），处于情感迷狂的精神状态，故呵问青天，“似痴非痴，愤极悲极”（胡浚源《楚辞新注求确》）。李白是“唯愿当歌对酒(...)
则为这两国干戈若动烦，数十载难也波安，那其间悔后晚，则这个蔺相如正直非占奸。我言词有定准，无转关，我可便定兴亡在这番。大夫，旬日之间，到于秦邦也。早来至府门首也。报复去，道有赵国中大夫蔺相如在于门前。理会的。中大夫，大王着你过去。大夫过去，亲随在于何处？你则在门首(...)
我将这引魂幡招飐到两三遭，存孝也，则你这一灵儿休忘了阳关大道。我扑籁籁泪似倾，急穰穰意如烧；我避不得水远山遥，须有一个日头走到。

作者介绍

徐氏 （?—1170）宋人。刘愚妻。在家时，不从母意嫁富者，而归刘愚，居破屋中，专事机杼。尝怒夫怀白金归，及知为束修所得，乃已。